خودنگاره‌های ابوریحان
از تابستان ۱۳۸۳ شروع شد، از یک روز شمار شخصی، وقت راه رفتن در خیابان، در ابوریحان. در نگاه کردن به دستهایم که مثل همیشه گویاتر حال و اوضاع من است تا صورت بزک کرده‌ام. دستهایم بی‌بزک و اطوار همانی‌اند که هستم، هر روز متفاوت از روز دیگر.
این بود که دستم را برابر حیرت دکان‌دار بر دستگاه تکثیر گذاشتم و آن روز ثبت شد، فردای آن روز و فرداتر، هر روز اوایل تابستان، آغاز یک خواب تابستانی گرم. خواب رنگینی پس از سال‌ها، که گمانم می‌رفت دیگر از یاد برده‌ام…
تابستان تمام شد و طعمی می‌خوش ته گلویم ماند – با اندک تلخی شاید – میل تکثیر به دیگر اسباب خانه و ادوات شخصی سرایت کرد،به دست‌ها یا نشانه‌های آدم‌هایی که در این خانه گشته‌اند، میل ثبت همه آنچه روزهای مرا می‌سازند در این خانه، در خانه خیابان ابوریحان. در این خانه عزیز بی‌پنجره که عطش مرا برای دیدن آسمان دو چندان کرده است، آسمانی که ابوریحان به رصدش می‌رفت و شعرش می‌کرد، در جغرافیای کوچکی که جاگیرش شدم تا خود را بازشناسم… هوس ثبت این خانه، هوس خود نگاشتن ـ هر چند که به هجو – این خود تازه‌یافته و دنیای رنگین پیرامون و دستهایم.
این مجموعه سه بخش مجزا دارد که زمستان ۱۳۸۳ در گالری آریا در سه طبقه نمایش دادم. در طبقه اول نقاشی‌ها در سرسرایی بزرگ و روشن قرار داده‌شد. هفده قاب بزرگ که همان روز شماری‌هاست به مدد دستگاه تکثیر. رنگین، آن‌گونه که دیگرانم می‌بینند، بزک کرده و شاد و موسیقی جاز، همه‌جا. طبقه زیرین بخش دوم آثار، حجم‌ها بود. در فضایی کوچک چند پله‌ای زیرِ زمین با دیوارهای آجری و نور کم و موسیقی که تلفیقی بود از آوازهای سنتی و آواهای قرون وسطایی. حجم‌ها همان ابزارها و نشانه‌هاییست که در نقاشی‌ها دیده بودیم اما این‌بار ریخته‌شده از برنز و زنگار‌بسته، چیده در جعبه‌هایی، آنچنان که در خور موزه‌ای باشد. چیزی شبیه آنچه از مقابر کهن بیرون می‌آید و از ان ادوات می‌توان صاحب‌گور را شناخت.
در طبقه زیرین‌تر ویدئویی دو ساعته نمایش داده شد. یک ساعت صبح و یک ساعت شب، با دوربینی بسته به گردن زندگی کرده‌ام،… در خانه، با تمام رفتارهای معمول از خوردن و نوشیدن و مکالمه تلفنی و دستشویی رفتن و نقاشی کردن… در بخش شب زمانی طولانی به پای اینترنت نشستن می‌گذرد و گپ زدن با دوستان بسیار. یک مهمانی مجازی در سکوت خانه. دوستان را برای نمایشگاهم دعوت می‌کنم که بیشتر مردانی جوانند و همزمان در پنجره‌های دیگر آثار هنرمندی را جستجو می کنم، آثار «آرتمیسیا جنتیلسکی» که رنجدیده و سخت‌دل بود با مردان…
گالری تصاویر “خودنگاره‌های ابوریحان”
